ΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΑΣΓΜΕ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΕΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ

ΑΝΩΤΑΤΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΓΟΝΕΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ(Α.Σ.Γ.Μ.Ε.) Βερανζέρου 22, 6ος όροφος, 104 32, ΤΗΛ – ΦΑΞ : 210 5242386

goneis@mail.gr, www.goneis.org

ΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΑΣΓΜΕ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΕΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ

Τις μέρες των Χριστουγέννων η ηγετική ομάδα της Ομοσπονδίας Θεσσαλονίκης, κατέθεσε αγωγή κατά της νομιμότητας της ΑΣΓΜΕ και των Ομοσπονδιών της.

Η διαμάχη της ομάδας αυτής, με όλο το υπόλοιπο γονεϊκό κίνημα είναι παλιά. Εκφράζεται στο ζήτημα του τρόπου εκλογής των εκπροσώπων των Ενώσεων Γονέων για την Ομοσπονδία και των αντιπροσώπων της Ομοσπονδίας για την ΑΣΓΜΕ.

Όλες οι Ομοσπονδίες, χρόνια τώρα, ακόμα και αυτή της Θεσσαλονίκης μέχρι το 2007, εκλέγουν αντιπροσώπους στη βάση του αριθμού των μαθητών που εκπροσωπήθηκαν από τους ψηφίσαντες γονείς τους κι όχι στο σύνολο του μαθητικού δυναμικού, αφού ο αριθμός των αντιπροσώπων καταγράφει αυθεντικά τη συμμετοχή των γονιών στο κίνημά τους και δεν έχουμε κανένα λόγο να εμφανίζουμε πλασματικά μεγέθη. Η πλειοψηφία του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Γονέων Θεσσαλονίκης, για ευνόητους λόγους, επιμένει ακατανόητα να εκλέγει επί του συνόλου των μαθητών.

Σε κάθε συνέδριο της ΑΣΓΜΕ επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία. Η Ομοσπονδία της Θεσσαλονίκης αποκλείεται από το συνέδριο. Ομόφωνα οι σύνεδροι αποφασίζουν και καλούν την Ομοσπονδία της Θεσσαλονίκης να ακολουθήσει τον ίδιο τρόπο εκλογής με τις υπόλοιπες Ομοσπονδίες, με τη ρητή δέσμευση πως αν το κάνει θα συγκληθεί έκτακτο εκλογικό συνέδριο, με τη συμμετοχή τους.

Το 2007, η νέα ηγετική ομάδα της Θεσσαλονίκης κατέθεσε αγωγή ακύρωσης του συνεδρίου της ΑΣΓΜΕ στην Θεσσαλονίκη (ενώ γνώριζαν πως είναι άκυρη, αφού έπρεπε να κατατεθεί στην Αθήνα που είναι η έδρα της ΑΣΓΜΕ). Το Δ.Σ. της ΑΣΓΜΕ ζήτησε τη μεταφορά της εκδίκασης στην Αθήνα και ορίστηκε η δίκη, αλλά δεν εμφανίστηκε κανείς τους!!!

Ήταν τόσο μεγάλο ενδιαφέρον τους για τη «διάσωση» του γονεϊκού κινήματος που δεν ήρθαν καν στο συνέδριο του 2009.

Φέτος, είναι η χρονιά που μαζί με την τρόικα και τα μνημόνια, με τη φτώχεια του δημόσιου σχολείου, την διαλυτική αποκεντρωμένη δομή του Καλλικράτη έρχονται κι οι γενίτσαροι που κραδαίνουν νέες δικαστικές απειλές κατά των Ομοσπονδιών και της ΑΣΓΜΕ.

Η διοίκηση της Ομοσπονδίας Θεσσαλονίκης και ο αλήστου μνήμης διορισμένος για χρόνια «πρόεδρος» της ΑΣΓΜΕ, Αναγνωστάτος, ενώνουν τις δυνάμεις τους για να δώσουν ένα χέρι βοήθειας στο υπουργείο παιδείας, να βάλουν το διεκδικητικό κίνημα των γονιών στη θέση του.

Είναι τυχαίο άραγε που όλοι οι «σωτήρες» χτυπούνε μαζί;;; Είναι άραγε μεμονωμένες αυτές οι επιθέσεις και αυξάνονται τυχαία τελευταία τα εξώδικα και οι εισαγγελικές παρεμβάσεις ενάντια στους γονείς και τους φορείς του κινήματος που αντιστέκονται; Σε τελική ανάλυση ποια είναι η επιδίωξη της ηγετικής ομάδας της Θεσσαλονίκης;;

Οι απαντήσεις δίνονται εύκολα! Στο προεδρείο της Ομοσπονδίας Θεσσαλονίκης ηγετικό ρόλο παίζει η ομάδα του δημάρχου Συκεών- Νεάπολης Σίμου Δανιηλίδη. Ο δήμαρχος είναι διάσημος για τις πρωτοποριακές ευρωπαϊκές αντιλήψεις και πρακτικές του: π.χ. για την «αξιοποίηση» μέσω της εμπορευματοποίησης των σχολικών κτιρίων πολιτική πράξη (που καταγγέλθηκε και στο συνέδριο της ΟΛΜΕ), ή για την ανάθεση σε εργολάβο του καθαρισμού των προαυλίων και την απειλή στους διευθυντές πως αν δεν πληρώσουν οι σχολικές επιτροπές θα συρθούν στα δικαστήρια. Αλλά και τελευταία με την κατάργηση κάθε δικαιώματος των εργαζομένων στους παιδικούς σταθμούς και εξαναγκασμό τους να εργάζονται στις διακοπές των Χριστουγέννων.

Αυτή η πρωτοπόρα δράση του ενθουσίασε την Υπουργό Παιδείας κ. Διαμαντοπούλου και λίγες μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, δήλωνε στη Βουλή πόσο υποδειγματική Ομοσπονδία είναι!!! Η δήλωση είναι αποκαλυπτική σχετικά με την αλληλοεκτίμηση Υπουργού και Δημάρχου (που τον αναφέρει ως Πρόεδρο της Ομοσπονδίας αν και δεν ήταν !). Με τέτοιους προέδρους και τέτοιες Ομοσπονδίες επιθυμεί να συνομιλεί η υπουργός! Υπάρχει κοινή πολιτική ταυτότητα και τώρα η ηγετική ομάδα της Θεσσαλονίκης με τη βοήθεια και του Αναγνωστάτου έχουν αναλάβει να καθαρίσουν το τοπίο από τους γονείς που εμποδίζουν την «πρόοδο της ιδιωτικοποίησης»

Έτσι δεν θα φανεί σαν ωμή επίθεση του Υπουργείου η παρέμβαση στο κίνημα των γονιών, αλλά τάχα μου ως εσωτερική διαμάχη. Για να έρθει πάνω σ΄αυτή το «συνετό» Υπουργείο και να αλλάξει τους κανόνες να επανατοποθετήσει τους όρους το παιχνιδιού. Το σκηνικό ετοιμάζεται από καιρό. Τον Σεπτέμβρη του 2011 διέρρευσε στον τύπο το κείμενο για τη νέα δομή στην εκπαίδευση που συμπεριλαμβάνει άλλου τύπου όργανα γονέων. Μπορείς να τα πεις παραμάγαζα της αντιλαϊκής πολιτικής μπορείς, να τα πεις ομίλους εφαρμογής της ευρωπαϊκής πολιτικής αλλά σίγουρα δεν τα λες συνδικαλιστικά όργανα. Μιλάει για δημιουργία Ενώσεων ανά σχολική επιτροπή και ομοσπονδίας ανά Διεύθυνση Εκπαίδευσης!! (βλ. κείμενο επισυναπτόμενο σελ.38-39, άρθρο 20, &2) και βέβαια δεν θα βρείτε πουθενά την λέξη ΑΣΓΜΕ.

Γι’ αυτό ακριβώς στη νέα της αγωγή η ηγετική ομάδα της Ομοσπονδίας της Θεσσαλονίκης δεν επανέρχεται απλά στην παλιά της παράλογη λογική, δεν καταγγέλλει μόνο την ΑΣΓΜΕ, αλλά στρέφεται κατά της νομιμότητας όλων των Ομοσπονδιών, γιατί δεν νομιμοποιήθηκαν από τις (ανύπαρκτες πλέον) νομαρχίες (όπως ορίζει ένας νόμος που ποτέ δεν εφαρμόστηκε).

Δεν γνωρίζει άραγε η ηγετική ομάδα, που απαρτίζεται και από στελέχη του ΠΑΣΟΚ στην Τοπική Αυτοδιοίκηση τις αλλαγές που έφερε ο Καλλικράτης (κατάργηση των νομαρχιών); Αντιθέτως το γνωρίζουν πολύ καλά, το υποστηρίζουν με νύχια και με δόντια!

Αναρωτιέται κάποιος καλοπροαίρετος τι θέλουν να πετύχουν; ξέρουν ότι οι διαδικασίες είναι όπως ορίζουν οι νόμοι ξέρουν και τις νέες καταστάσεις που έχει προκαλέσει ο Καλλικράτης.

Μήπως εκφράζουν πραγματικές αγωνίες των γονιών, των λαϊκών οικογενειών και των παιδιών τους. Μήπως έρχονται να κάνουν κριτική στην ΑΣΓΜΕ για το ότι δεν στέκεται με πρωτοβουλίες, με αγώνες στα τόσα θέματα που προκύπτον; Τι έχουν κάνει για τα βιβλία, για τη θέρμανση, για τα ειδικά και καλλιτεχνικά σχολεία, για τις ελλείψεις εκπαιδευτικών, για τους μηδενικούς διορισμούς. Για τα ολοήμερα παιδοφυλακτήρια, για τον υποσιτισμό κ.ο.κ.

Επί της ουσίας θέλουν να παρακωλύσουν, να εκφοβίσουν, να εμπλέξουν σε νομικές διαδικασίες το κίνημα, έτσι που να μην ασχολείται με τα κύρια θέματα που αφορούν τις λαϊκές οικογένειες και τα παιδιά τους. Γιατί τους βόλευε, όντας κομμάτι αυτής της πολιτικής, να μην βρίσκει εμπόδια η εφαρμογή της.

Την ίδια τακτική ακολούθησε ο Αναγνωστάτος και κράτησε με συνεχείς διορισμούς την ΑΣΓΜΕ σφραγισμένη για πάνω από δέκα χρόνια. Στο διάστημα αυτό συνομιλούσε στο ΕΣΥΠ του κ. Πανάρετου για τη «μεταρρύθμιση Αρσένη», μπαινόβγαινε στο υπουργείο, έκανε δηλώσεις με τον Αρσένη κι έδινε την ολόψυχη στήριξή του. Εκείνο το διάστημα η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, που από το νόμο είχε το δικαίωμα να συγκαλέσει συνέδριο της ΑΣΓΜΕ (!) και να σταματήσει τη σφραγιδοποίηση της συνομοσπονδίας, δεν απαντούσε στο αίτημα των Ομοσπονδιών και ανεπίσημα δήλωναν «αφήστε τους να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους».

Το κίνημα των γονιών ξόδεψε χιλιάδες ευρώ από το υστέρημά του και ατέλειωτες ώρες σε πολύχρονο δικαστικό αγώνα για να απαλλαγεί από εγκάθετους εκπροσώπους.

Σήμερα, όπως εξελίσσονται τα πράγματα είναι φανερή η στόχευση των μέτρων τους και οι σκοποί τους απέναντι στο κίνημά μας. Αυτοί που μας πετσοκόβουν τα μεροκάματα, που καταδικάζουν τις οικογένειές μας στη φτώχεια και την ανασφάλεια και τα παιδιά μας στην αμορφωσιά και στην ανεργία, δεν θέλουν το κίνημα των γονιών στα πόδια τους.

Θέλουν εκπροσώπους που θα βάζουν πλάτη (πιθανόν και «με το αζημίωτο») για να περνούν τα σχέδια και οι αποφάσεις τους. Που θα έχουν μια καλή κουβέντα να πουν για τις προθέσεις της κυβέρνησης και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει.

Γι’ αυτό η ηγετική ομάδα της Ομοσπονδίας της Θεσσαλονίκης αντί να μηνύσει το υπουργείο που δεν έφτασαν τα βιβλία, αντί να εκλέξουν κανονικά τους αντιπροσώπους τους και να έρθουν να κάνουμε συνέδριο και να συμμετέχουν σε αποφάσεις για αγώνα, στρέφονται κατά των οργανώσεων των γονιών που σημαδεύει η αντιδραστική κυβερνητική πολιτική.

Το Δ.Σ. της ΑΣΓΜΕ ομόφωνα δηλώνει: Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Οι γονείς δεν είναι παραδουλεύτρες στο σχολείο, ούτε νεροκουβαλητές της εξουσίας του κάθε δημάρχου. Οι γονείς τα δίνουμε όλα για τη μόρφωση των παιδιών μας και μέσα από το κίνημά μας δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να σώσουμε ό,τι μπορούμε για αποκλειστικά ενιαία δημόσια και δωρεάν παιδεία, για όλα τα παιδιά. Για να διεκδικήσουμε για τα παιδιά μας μόρφωση και ζωή με δικαιώματα, για τις οικογένειές μας αξιοπρεπή ζωή.

Η μάχη θα δοθεί όχι στις δικαστικές αίθουσες αλλά κύρια έξω από αυτές, μέσα στα σχολεία και τις γειτονιές μας, εκεί που φτιάχνονται πυρήνες αντίστασης για μια αξιοπρεπή ζωή, για ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας!

Ο καθένας οφείλει να ξεκαθαρίσει τη θέση του. Εμείς οι γονείς που παιδευόμαστε όλη μέρα, χωρίς καμιά βοήθεια, δεν έχουμε λόγο να στηρίζουμε αντιλαϊκές εξουσίες και πολιτικές. Δεν θα βάλουμε τους δημάρχους και το υπουργείο να μας δίνουν πιστοποιητικά νομιμότητας.

Δεν θα δεχτούμε να κατακερματίσουν τις Ενώσεις και τις Ομοσπονδίες μας και να «προωθηθούν» εκπρόσωποι που θα αμείβονται από τα πενιχρά κονδύλια των σχολικών επιτροπών.

Θα προχωρήσουμε στη δημιουργία Ομοσπονδιών ανά περιφέρεια και Ενώσεων ανά δήμο, όπου έχουμε νέους.

Απαντάμε με ψηλά το κεφάλι.

Καλούμε τα μέλη του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Θεσσαλονίκης να ξανασκεφτούν τις ενέργειές τους, τα Δ.Σ. των Ενώσεων των Δήμων της Θεσσαλονίκης να διαχωρίσουν τη θέση τους, κάθε έντιμο γονιό να απαιτήσει να σταματήσουν τις ενέργειες της Ομοσπονδίας που στρέφονται κατά των συμφερόντων και του αγώνα των γονιών.

Τα παιδιά μας αξίζουν ένα καλύτερο μέλλον!!!

Το Δ.Σ. της ΑΣΓΜΕ σε σχετική του συνεδρίαση στις 14-1-2012, αποφάσισε ομόφωνα:

1. Την αποστολή επιστολής αλλά και συνοδευτικού υλικού, σε όλες τις οργανώσεις γονέων, που θα καταγγέλλει τη στάση της ηγετικής Ομάδας της Ομοσπονδίας Θεσσαλονίκης ως εχθρική και διασπαστική, η οποία εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα. Το σχετικό υλικό θα αναρτηθεί και στο site www.goneis.org
2. Να ξεκινήσουν άμεσα οι διαδικασίες για τη δημιουργία 1 Ομοσπονδίας ανά Περιφέρεια και 1 Ένωσης ανά Δήμο (ή ανά δημοτικό διαμέρισμα όπου αυτό λειτουργεί), απαντώντας με τον καλύτερο τρόπο στις απόπειρες πολυδιάσπασης και ενσωμάτωσης του γονεικού κινήματος στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Για τον λόγο αυτό δημιουργήθηκε επιτροπή για την παραπέρα ανάλυση των απαιτούμενων νομικών βημάτων που πρέπει να ακολουθήσουν όλες οι Ομοσπονδίες και οι Ενώσεις.
3. Την σύγκληση έκτακτων Γενικών Συνελεύσεων σε όλες τις δομές του κινήματος ΑΣΓΜΕ, Ομοσπονδίες Ενώσεις και Συλλόγους, προκειμένου να συζητηθεί τόσο η αγωγή της Θεσσαλονίκης ,όσο και η πρόταση για τη νέα δομή του γονεϊκού κινήματος.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας

14-01-2012

Καταργούνται οι Παιδικές και Εφηβικές Βιβλιοθήκες;

Επίκαιρη Ερώτηση του Τάσου Κουράκη

Μετά την ψήφιση της τροπολογίας «Επείγουσες ρυθμίσεις που αφορούν την εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012 – 2015», α. 4 της προτεινόμενης ρύθμισης, δρομολογείται η πλήρης κατάργηση του Οργανισμού Παιδικών και Εφηβικών Βιβλιοθηκών (ΟΠΕΒ), σύμφωνα και με την πρόθεση των υπουργών Οικονομικών Ε. Βενιζέλου, Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Δ. Ρέππα, Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων Α. Διαμαντοπούλου και αναπληρωτή Υπ. Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλου, που εισηγήθηκαν την τροπολογία, όπως προκύπτει από την αιτιολογική έκθεση αλλά και το ιστορικό της υπόθεσης.

Ο ΟΠΕΒ συστάθηκε το 1993 με το ν. 2174/1993 ως Ν.Π.Ι.Δ., αφενός επιχορηγούμενος άνω του 50% από τον κρατικό προϋπολογισμό, αφετέρου εκ του ιδρυτικού του νόμου επιδιώκοντας κοινωφελή και όχι κερδοσκοπικό σκοπό και ως εκ τούτου ανήκει στον δημόσιο τομέα, σύμφωνα με το αρ. 51 παρ. 1 ν. 1892/1990 ως ισχύει, όπως ο τελευταίος ορίζεται και οριοθετείται. Το έργο με το οποίο έχει επιφορτιστεί, από τη σύστασή του το 1993, κάθε άλλο παρά άχρηστο και «ζημιογόνο» (όπως αναφέρεται στην τροπολογία) είναι. Ο ΟΠΕΒ δραστηριοποιείται δημιουργώντας παιδικές βιβλιοθήκες και εκτελώντας προγράμματα για ομάδες παιδιών και εφήβων που απειλούνται με κοινωνικό αποκλεισμό, όπως βιβλιοθήκες σε απομακρυσμένες περιοχές, σε φυλακές ανηλίκων κλπ. Η λειτουργία του περιλαμβάνει το Κέντρο Παιδικού και Εφηβικού Βιβλίου και 28 Παιδικές και Εφηβικές Βιβλιοθήκες, σε μικρές πόλεις και χωριά, καθώς και προγράμματα φιλαναγνωσίας.

Από το 2009, το ΥΠΔΒΜΘ περιέκοψε τη δημόσια χρηματοδότηση του ΟΠΕΒ, που από το 2003 κάλυπτε το 90% των δαπανών του, αφήνοντας απλήρωτους τους υπαλλήλους. Οι τελευταίοι, 32 στο σύνολο, προσληφθέντες από το 1994 και μετά με σύμβαση ΙΔΑΧ, έπαψαν να πληρώνονται από το Δεκέμβριο του 2009. Από 1/3/2010 προέβησαν σε επίσχεση εργασίας, που είχε ως αποτέλεσμα να κλείσουν πρακτικά οι βιβλιοθήκες και τον Ιούνιο του 2011 κατέθεσαν αγωγή κατά του ΟΠΕΒ και του Υπ. Παιδείας, ζητώντας τα δεδουλευμένα τους.

Η θέση μας είναι πως η λειτουργία των Παιδικών και Εφηβικών Βιβλιοθηκών, όχι μόνον δεν πρέπει να καταργηθεί, αλλά πρέπει να ενισχυθεί και να διευρυνθεί η δικτύωση και τα προγράμματά τους. Η πλήρης ένταξη των βιβλιοθηκών στο Υπουργείο Παιδείας και η λειτουργία τους ως σχολικών βιβλιοθηκών ή η μετονομασία τους και υιοθέτησή τους από τους δήμους με ταυτόχρονη μετάταξη των εργαζομένων, όπως προτείνει και το Σωματείο των Εργαζομένων, θα μπορούσε να είναι μια λύση.

Κατόπιν όλων αυτών ερωτάται η Υπουργός Παιδείας:

• Τι μέτρα θα λάβει ώστε να μην διαλυθούν οι Παιδικές και Εφηβικές Βιβλιοθήκες, να συνεχιστεί και να ενισχυθεί το έργο τους;
• Προτίθεται με κάποιον τρόπο η πολιτική ηγεσία να εξασφαλίσει τη λειτουργία του θεσμού αυτού που παρουσιάζει εξαιρετικά θετικό έργο;
• Θα εξοφλήσει το Υπουργείο τα δεδουλευμένα των 32 υπαλλήλων του ΟΠΕΒ και πότε;
• Ποιο θα είναι το εργασιακό μέλλον των υπαλλήλων αυτών σε περίπτωση διάλυσης του Οργανισμού;

Ο ερωτών βουλευτής

Τάσος Κουράκης

Σκέφτομαι και γράφω: «Η δημοκρατία στην Ελλάδα σήμερα».

  Του μαθητή της 6ης Δημοτικού Πέτρου Σαλ.......

Η δημοκρατία γεννήθηκε πρώτη φορά πριν από χιλιάδες χρόνια στην Ελλάδα και μετά απλώθηκε σ' όλο τον κόσμο πολύ γρήγορα, παρόλο που δεν υπήρχε Ιντερνετ. Η δημοκρατία είναι το πιο σπουδαίο από τα πολιτεύματα, είναι πολύ καλό πράγμα.

Αν δεν ήταν, θα την είχαμε καταργήσει όπως τα θερμόμετρα με τον υδράργυρο.

Δημοκρατία στην Ελλάδα σήμερα σημαίνει να μπορείς να λες ελεύθερα τη γνώμη σου, φτάνει να συμφωνεί μαζί σου ο Πρετεντέρης, η Τρέμη και ο Πρωτοσάλτης. Δημοκρατία επίσης είναι να μπορείς να διαδηλώνεις ελεύθερα για ό, τι πράγμα θέλεις.

Υπάρχουν χιλιάδες διαδηλώσεις για να πηγαίνεις κάθε τόσο. Θα ήθελα κι εγώ να πάω σε μια διαδήλωση που θα λέει ότι μπορούμε να τρώμε ελεύθερα σουβλάκια, τσίζμπουρκερ και άλλα σκατοφαγιά κάθε μέρα κι όχι 1 φορά το μήνα, αλλά δεν έχει φτιαχτεί ακόμα τέτοια διαδήλωση.

Σ' αυτές που γίνονται σήμερα οι μεγάλοι διαδηλώνουν για το ίδιο πράγμα αλλά ξεχωριστά.

Άμα βρεθούνε όλοι αυτοί που κατεβαίνουν στους δρόμους μαζί, μπορεί να τσακωθούνε και να αρχίσουνε τις μπουνιές.

Στις διαδηλώσεις περνάς ωραία, είναι σκέτη περιπέτεια, αρκεί να φοράς μάσκα, γυαλιά και να αντέχεις το ξύλο.

Οι μεγάλοι που πηγαίνουν σ' αυτές καλά θα κάνουν να αγοράζουν δικά τους γυαλιά γιατί την τελευταία φορά που πήγε ο μπαμπάς μου, μου πήρε τα γυαλιά του κολυμβητηρίου για να μην τον τσούζουν τα μάτια του και μου τα έχασε. Εγώ νεύριασα και μετά ...τσακώθηκε με τη μαμά που τον έλεγε άχρηστο και πως αν ήταν άξιος θα έτρωγε κι αυτός μερικά λεφτά από αυτά που τρώγανε και οι άλλοι και τώρα δε θα αναγκαζόταν να τρέχει στις διαδηλώσεις, και να τρώει ξύλο, 40 χρονών άνθρωπος, αλλά δεν πολυκατάλαβα τι εννοούσε.

Στη Δημοκρατία ψηφίζεις όποιον θέλεις για να γίνει βουλευτής και μετά άμα δε σου αρέσει μπορείς να τον βρίσεις, να τον φασκελώσεις ή να του πετάξεις αυγό ελεύθερα. Αυτός όμως όσες βρισιές κι αν ακούσει δεν το κουνάει από τη θέση του, δεν καταλαβαίνει Χριστό.

Οι διαφορετικοί βουλευτές μέσα στη Βουλή φωνάζουν, τσακώνονται, κάνουν τους εχθρούς και τους μαλωμένους και καμιά φορά βρίζουν ο ένας τον άλλο. Ένας είπε τους άλλους γαϊδούρια προκαιρού και μετά αυτοί τον κάνανε Υπουργό.

Άρα στη Δημοκρατία μπορείς να βρίζεις ελεύθερα άμα είσαι μεγάλος. Άμα πάλι είσαι μικρός, μπορεί να σε βάλει η δασκάλα τιμωρία γιατί είπες το Θοδωρή, μαλακοπίτουρα.

Σήμερα στην Ελλάδα έχουμε Δημοκρατία που είναι καλή. Το αντίθετο της Δημοκρατίας είναι η Χούντα που είναι κακή. Είναι αυτή που είχε ο μπαμπάς όταν ήταν μικρός. Στη Χούντα δεν κάνουν εκλογές και δεν κλείνουν τα σχολεία 4 μέρες.

Ούτε τώρα κάνουμε εκλογές γιατί θα είναι καταστροφή για τον τόπο, λένε όλοι στις τηλεοράσεις, που δε θέλουν να χάνουμε μαθήματα και να μείνουμε αγράμματοι.

Σήμερα έχουμε για πρωθυπουργό έναν πολύ καλό κύριο τον Παπαδήμο που αρέσει πολύ στη γιαγιά γιατί είναι σοβαρός, όμορφος, τα λέει ωραία απέξω χωρίς να τα διαβάζει σαν τον προηγούμενο, και έχει έρθει απ' το εξωτερικό.

Η γιαγιά που έχει Αλσχάιμερ νομίζει ότι είναι ο βασιλιάς και απορεί γιατί δε φοράει στολή. Το βασιλιά δεν τον είχε ψηφίσει κανείς για να μας κυβερνά, αλλά ούτε και τούτον τον έχει ψηφίσει κανείς, γι' αυτό μπερδεύεται η γιαγιά.

Δημοκρατία ακόμα είναι να κάνεις ότι λένε οι πιο πολλοί. Στο σχολείο μου δεν έχουμε δημοκρατία γιατί ενώ είμαστε 25 παιδιά στην τάξη, κάνουμε πάντα αυτό που θέλει η δασκάλα μας.

Στο σπίτι μας πάλι έχουμε δημοκρατία. Κάνουμε πάντα αυτό που θέλουμε ο αδερφός μου, η μαμά μου κι εγώ.

Είμαστε πιο πολλοί απ' τον μπαμπά μου. Είμαστε ο λαός. Και ο μπαμπάς είναι ένας καλός κυβερνήτης που μας ακούει.

Και στην Ελλάδα έχουμε δημοκρατία και στο σπίτι έχουμε δημοκρατία και θα ήμασταν όλοι ευτυχισμένοι αν εκτός από δημοκρατία, ο μπαμπάς είχε και δουλειά.